De systeemtheoretische benadering bij het oplossen van conflicten in de zakelijke - en/of familiesfeer.

De systeemtheorie wordt vaker gehanteerd om de samenhang en wisselwerking tussen medewerkers  in organisaties te doorgronden. Ook in coaching en mediation wordt veelvuldig gebruik gemaakt van de systeemtheorie. De focus van de systemische mediator ligt op het begrijpen en het beïnvloeden van het interactiepatroon van de strijdende partijen, alsmede op de context waarbinnen dit patroon zich manifesteert. Om dit patroon te kunnen zien, richt de systemische begeleider zijn blik op de effecten van het gedrag van partijen: het gedrag van de één wordt als reactie op het gedrag van de ander gezien (en vice versa). Op die manier worden beide partijen als het ware ‘ontschuldigd’ en probeert de systemische begeleider te voorkomen dat partijen telkens weer de schuld leggen bij de boze bedoelingen van de ander.

Systeemtherapie en zakelijke begeleiding

De systemische benadering die wordt ingezet, is gebaseerd op de theorie en de praktijk van de relatie- en gezinstherapie. Relatie- en gezinstherapeuten hebben systeemtheoretische interventies toegepast in een therapeutische context en een aantal daarvan zijn ook bruikbaar voor de zakelijke context. In de therapeutische context zijn systemische interventies gericht op het blootleggen en helen van de pijnlijk verstoorde gezinsrelaties. Dat gaat bijna altijd gepaard met heftige emoties. In de zakelijke context zijn systemische interventies gericht op het doorbreken van de (vastgeroeste) conflictpatronen met als doel de onderlinge verhoudingen te normaliseren. Dat gebeurt door het bespreekbaar maken van de wijze waarop partijen op elkaar reageren en ook in dat gesprek kunnen de nodige emoties naar boven komen.

Taxatie van de conflictsituatie

Niet elk conflict is oplosbaar. Mislukte pogingen om een conflict op te lossen verergeren doorgaans de intensiteit van een conflict. De eerste stap in een begeleidingsproces is dan ook het maken van een inschatting van de oplossingsmogelijkheden. In de praktijk lopen taxatie en interventie vaak in elkaar over. Immers, door de vragen en de houding van de mediator in de eerste contacten kunnen denkbeelden en gedrag van betrokkenen al beïnvloed worden. De systemische begeleider maakt in het eerste contact een inschatting van

• De motivatie van de partijen zich maximaal in te spannen om een oplossing te vinden
• Het vertrouwen van partijen dat oplossing van de problemen mogelijk is
• De (on)veranderbaarheid van de negatieve beelden die partijen over elkaar hebben
• De aard en de duur uur van de conflictsituatie
• Het aantal eerdere pogingen om het conflict met behulp van derden vlot te trekken

De eerste twee criteria zijn voorwaardelijk om de begeleiding te starten Als de wil en het vertrouwen ontbreken, spant de begeleider zich in om partijen te motiveren en om partijen vertrouwen te laten krijgen in de goede afloop. Lukt dat niet, dan is de begeleiding gedoemd te mislukken. De overige drie factoren hebben een voorspellende waarde voor de uitkomst van het traject.